Brudnopis postmodernisty - PODRĘCZNIK. Część 3
Selfie. 2022
PODRĘCZNIK 3. WSTĘP
Prequel
Strona tytułowa. Spis treści
Wstęp
Rozdział I. Modernizm. Srebrny Wiek (1892-1917)
Rozdział II. Modernizm. Lata 20. (1917-1932)
Rozdział III. Żelazny Wiek. Socrealizm, sowietyzm, stalinizm (1932-1953)
Rozdział IV. Brązowy Wiek. Od „odwilży" do głasnosti (1953-1991)
Rozdział V. Plastikowy Wiek. Postkonceptualizm, postnowoczesność (1991-2012)
Rozdział VI. Ołowiany Wiek. Putinizm, neostalinizm (2012-∞)
Zakończenie
Bibliografia
WSTĘP
Zaproponowany przeze mnie tytuł podręcznika nawiązuje do antologii wydanej przez „Ossolineum” na początku lat 70 ubiegłego wieku[1].
Wciąż są podejmowane próby periodyzacji – szeroko rozumianej – dwudziestowiecznej kultury / literatury rosyjskiej (lata 1890.- 2020.).
Maria Czerniak pisze o trzech przełomowych epokach: Srebrny Wiek (przejście od tradycji Złotego Wieku do estetyki moderny), lata 1920. (przejście od wielokulturowego Srebrnego Wieku do monokulturowego socrealizmu), lata 1980.-1990. (przejście od kultury sowieckiej do kultury postsowieckiej).
Jelena Skarłygina mówi o trzech kulturach (literaturach): sowieckiej, rosyjskiej opozycyjnej (okresu sowieckiego) i rosyjskiej emigracyjnej.
Podobno pojęcie Srebrny Wiek zawdzięczamy Władimirowi Sołowjowowi, który w 1897 roku w artykule Импрессионизм мысли napisał między innymi: „Не только эти случайные погрешности, но и более существенные недостатки в стихотворениях К. К. Случевского не мешают ему обладать редким уже ныне достоинством настоящего поэта и быть одним из немногим еще остающихся достойных представителей ‘серебряного века’ русской лирики”[2].
Podobno pojęcie Srebrny Wiek zawdzięczamy Nikołajowi Ocupowi, który w 1933 roku w emigracyjnym piśmie „Числа” opublikował artykuł Серебряный век русской поэзии.
Kiedy nastąpił koniec Srebrnego Wieku? Zdaniem Wasilija Mołodiakowa, w latach 1921-1922 (śmierć Błoka, rozstrzelanie Gumilowa, masowa emigracja, banicja intelektualistów).
Boris Grojs posługuje się pojęciem sowietyzmu / советизм (poprzez analogię do modernizmu i innych izmów)[3].
Sława Lon zaproponował nazwać lata 1953-1989 Brązowym Wiekiem w dziejach literatury rosyjskiej. Ukoronowaniem jego wieloletnich badań była antologia Бронзовый век русской поэзии (2013).
[1] Antologia nowoczesnej poezji rosyjskiej. 1880-1967, t. I-II, oprac. W. Dąbrowski, A. Mandalian, W. Woroszylski, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1971.
[2] В. Соловьев, Импрессионизм мысли, http://www.odinblago.ru/soloviev_9/5. Dostęp: 12.03.2021.
[3] Б. Гройс, Полуторный стиль: соцреализм между модернизмом и постмодернизмом [в кн.:] Соцреалистический канон, под общей ред. Х. Гюнтера и Е. Добренко, Санкт-Петербург 2000.
Komentarze
Prześlij komentarz