Profesor Telesfor Poźniak (1932-2019)

Profesor Telesfor Poźniak (1932-2019), Slavica Wratislaviensia CLXIX, 2019, s. 193.

Z żałobnej karty

 

Profesor Telesfor Poźniak (1932-2019)

 

3 kwietnia 2019 roku z głębokim żalem środowisko polskich slawistów przyjęło wiadomość o śmierci Profesora Telesfora Poźniaka, wybitnego naukowca, historyka literatur słowiańskich, zasłużonego nauczyciela akademickiego.  

            Profesor Telesfor Poźniak urodził się 28 listopada 1932 roku w kresowym zaścianku Trepałowo, w województwie wileńskim. „Zaścianek – pisał we wspomnieniach Pan Profesor – był typowy dla tamtych stron, tzn. katolicki i polski. […]. Okoliczne wioski zaś – prawosławne i białoruskie […], czasem litewskie”. W roku 1945, w ramach tak zwanej repatriacji, został przesiedlony wraz z rodziną na Pomorze. Tam, w Więcborku, ukończył szkołę powszechną i liceum ogólnokształcące. 

            W latach 1951-1955 był studentem filologii rosyjskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jeszcze przed ukończeniem studiów został zatrudniony na stanowisku asystenta. Pracę doktorską (Dramat rosyjski na scenach polskich na ptrzełomie wieku XIX i XX, promotor – prof. Marian Jakóbiec) obronił w 1962 roku. Siedem lat później habilitował się na podstawie nowatorskiej rozprawy Dostojewski w kręgu symbolistów rosyjskich. Profesorem nadzwyczajnym został w 1983 roku, a zwyczajnym w roku 1991. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych w kręgu jego zainteresowań znalazły się literatury wschodniosłowiańskie w kontekście wartości kulturowych i mentalności narodowej (Dostojewski i Wschód. Szkice z pogranicza kultur, 1992). Ważne miejsce w jego dorobku naukowym zajęły prace białorutenistyczne (historia literatury białoruskiej w Dziejach literatur europejskich – 1989, Antologia literatury białoruskiej od XIX do początku XX w., 1993; Antologia poezji białoruskiej XX w., 1997). W czasie swojej wieloletniej pracy na Uniwersytecie Wrocławskim był prodziekanem Wydziału Filologicznego (1969-1972, 1975-1978) oraz dyrektorem Instytutu Filologii Słowiańskiej (1978-1981), wypromował ponad dwustu magistrów i jedenastu doktorów. 

Został nagrodzony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i  Medalem Uniwersytetu Opolskiego.    

                                                                                                                   Tadeusz Klimowicz